Voor het Care Leavers project was er een fotograaf nodig voor het daklozen project. Aangezien het fotograferen van daklozen al heel lang op mijn verlanglijstje stond, heb ik mezelf meteen als vrijwilliger aangemeld. Er was geld ingezameld om spullen te kopen zoals slaapzakken, handschoenen en sjaals voor daklozen in Rotterdam.
Care-leavers biedt nazorg aan jongeren van 18 jaar en ouder die uit de Jeugdzorg komen. Zij worden vaak aan hun lot overgelaten, terwijl er juist veel talent aanwezig is. Binnen het project gaan zij samen met de jongeren ontdekken waar ieders behoefte ligt. Het doel? Ondersteuning bieden bij het vinden van de eigen kracht om zelfstandig de maatschappij te betreden. Hun missie was in dit project vooral om jonge daklozen te helpen.
Wat me meteen opviel, was dat de meeste mensen niets wilden aannemen omdat ze vonden dat anderen het harder nodig hadden. Eigenlijk was een praatje en een kopje thee al genoeg. Sommigen hadden er bewust voor gekozen om niets aan te nemen, terwijl anderen tranen van dankbaarheid lieten vloeien. Een vrouw bracht me bijna tot tranen. Ze zat daar met slecht gehoor, blind aan één oog en slechts twee plastic tasjes, maar haar glimlach was van oor tot oor. Zelfs zij wilde niets aannemen, want ze had genoeg. Deze ontmoeting raakte me diep.
Het was hartverwarmend om zoveel dankbaarheid te ervaren van mensen die zo weinig hadden. We hadden kaartjes bij ons met lieve boodschappen en deze werden met open armen ontvangen. Het is misschien makkelijk om je af te sluiten voor dit soort situaties, maar het kan iedereen overkomen. Gelukkig zijn er organisaties die zich inzetten voor deze mensen. Ook zij zijn belangrijk in de wereld en verdienen erkenning.